Runja Lutherowemu wuprajenju: „A bych-li wědźał, zo jutře swět zańdźe bych dźens hišće jabłučinku sadźił”, mějachmy w rumnosćach wosebiteje wustajeńcy k reformaciji štom nadźije stejo. Wjele dźěći a dorosćenych pjelnichu pilnje jón z „jabłukami”, na kotrež pisachu sony a přeća. Kotre přeća to běchu? Najwažniše do přichoda je drje wopytowarjam měr na swěće a strowota. Ale tež wosobinske cile a sony wokoło swójby, dźěła a swójskeho přichoda zaběraja ludźi. Nětko pyši štom dźěćacy kabinet, wšako je reformaciska wustajeńca so zakónčiła.

Druhi, mjeńši štomik nasta na projektnym dnju Ralbičanskeje Serbskeje wyšeje šule. Tež tu so šulerjo z reformaciju zaběrachu a korjenjam, zdónkej a krónje štoma mysle, přeća a wažne zakłady přirjadowachu. Přeja sebi mjez druhim, zo so naša Łužica zdźerži a Serbstwo wostanje. Tutym přećam so rady přizamknjemy!